UOC Radiologii PO Sory prowadzi działania Diagnostyki Radiologicznej dla hospitalizowanych pacjentów, pochodzących z PS lub dla zewnętrznych użytkowników ambulatoryjnych. UOC Radiologii prowadzi również działania w zakresie badań przesiewowych piersi, z wysoko wyspecjalizowanym zespołem.
Potrafi wykonywać badania diagnostyczne następującymi metodami, przeznaczonymi dla całej populacji:
- Radiologia konwencjonalna i cyfrowa: kostno-stawowa, sercowo-oddechowa, moczowo-płciowa, trawienna, stomatologiczna;
- Skomputeryzowana mineralizacja kości (moc);
- Ekotomografia: internistyczna, stawowa, piersi, interwencyjna;
- TK: neuroradiologiczne, piersiowe, brzuszne, stawowe, interwencyjne, angio TK, dentalscan;
- Rezonans magnetyczny: neuroradiologiczny, piersiowy, brzuszny, stawowy;
- Mammografia: konwencjonalna, synteza objętościowa, stereotaktyczna i interwencyjna.
Tryb logowania
Usługi diagnostyczne dla pacjentów przyjętych i skierowanych przez PS są ubezpieczane 24 godziny na dobę za pomocą wniosku wprowadzonego do systemu RIS.
Usługi w ramach umowy z Państwową Służbą Zdrowia są świadczone wyłącznie po okazaniu podpisu lekarza wnioskującego, sporządzonego na odpowiednim modelu regionalnym, poprzez kontakt z punktami poboru opłat i/lub regionalnym bezpłatnym numerem 803333. W zależności od rodzaju badania, może być wymagana dodatkowa dokumentacja zdrowotna w regionalnym Recup.
Oprócz wyżej wymienionego wymogu, w momencie przyjęcia pacjent musi być wyposażony w:
- odpowiedni ważny dokument tożsamości (dowód osobisty, prawo jazdy lub paszport);
- karta rejestracyjna lub kod podatkowy Państwowej Służby Zdrowia;
- dokumentację poświadczającą prawo do zwolnienia z opłacania składki przez osobę wspomaganą (bilet);
- wszelkie wcześniej wykonane badania.
Dostęp do świadczeń w porozumieniu z Narodową Służbą Zdrowia jest również otwarty dla pacjentów z innych regionów Włoch, w ten sam sposób i bez dalszych zezwoleń.
W każdym przypadku świadczenie będzie udzielane, według wyłącznego uznania lekarza prowadzącego, tylko pod warunkiem, że:
- nie istnieją przeciwwskazania do wykonania wymaganego badania lub świadczenia terapeutycznego;
- pacjent skrupulatnie śledził wszystkie możliwe fazy przygotowawcze badania;
- pacjent w razie potrzeby wyraża świadomą zgodę na badanie.
Jakiekolwiek stosowanie promieniowania jonizującego do celów diagnostycznych, które wiąże się z narażeniem zarodka i płodu, jest niedozwolone u kobiet, które są w ciąży lub co do których istnieje przypuszczenie, że są w ciąży. Pacjenci są zatem zobowiązani do poinformowania zarówno personelu recepcji w momencie dokonywania rezerwacji, a następnie akceptacji, jak i personelu medycznego w momencie przeprowadzania badania, o swoim stanie ciąży (stwierdzonym lub podejrzewanym).
Sytuacje awaryjne
Badania radiologiczne, o które prosi lekarz rodzinny lub lekarz specjalista z kodem priorytetu Motivated Emergency (wszelkie nadużycia będą ścigane), mają pierwszeństwo w rezerwacji, wykonaniu i dostarczeniu odpowiedzi.
Realizacja
Przedstawiając się w dniu i o godzinie wskazanej w memorandum do Sekretariatu Radiologii, pacjent będzie podlegał żądanej usłudze.
Użytkownik, w przypadku niemożności wzięcia udziału w badaniu, musi niezwłocznie zgłosić swoją nieobecność również do Recup, aby umożliwić przejęcie innym pacjentom z listy oczekujących. Podobnie wszelkie utrudnienia struktury publicznej w przeprowadzeniu badania (na przykład z powodu awarii sprzętu) wiążą usługę radiodiagnostyki z terminową komunikacją z użytkownikiem poprzez RECUP.
Płatność
Zapłata zaleconych kwot musi być zwykle dokonana przed badaniem, przedstawiając się w wyznaczonym dniu, już z otrzymaniem płatności. To samo zostanie przeprowadzone w Kasie, bez oczekiwania naostatnią chwilę (ewentualne kolejki), z ryzykiem pominięcia terminu.
Czasy oczekiwania
Czasy oczekiwania na skorzystanie z usługi różnią się w zależności od rodzaju usługi, która ma być wykonana i zależą od dostępności list kontrolnych; personel rezerwacyjny, na podstawie list oczekujących istniejących w momencie składania wniosku, przekazuje pacjentowi, indywidualnie dla każdego przypadku, dokładne informacje na temat dostępności Centrum do wykonania usługi. W przypadku jakiejkolwiek możliwości antycypacji usługi, z powodu rezygnacji innych pacjentów, obowiązkiem sekretariatu Recup będzie późniejsze poinformowanie pacjentów znajdujących się na liście oczekujących.
Gromadzenie raportów
Gromadzenie raportów diagnostycznych różni się w zależności od rodzaju badania i w każdym przypadku gwarantowany jest maksymalny okres siedmiu dni roboczych po badaniu; w momencie rezerwacji pacjent jest informowany o czasie pobrania raportu.
Raport musi zostać pobrany bezpośrednio od Pacjenta lub od osoby uprzednio oddelegowanej poprzez wypełnienie odpowiedniego formularza dostępnego w recepcji i dostarczenie odpowiedniego ważnego dokumentu tożsamości.
Raporty pozostają dostępne w recepcji Centrum do 30 dni od daty planowanego odstąpienia; niewycofanie raportu dotyczącego usług świadczonych w ramach umowy pociąga za sobą niezbędną komunikację z właściwym ASL, który obciąży klienta pełnym kosztem usługi.
Jak zamówić i odebrać kopie egzaminów
Dokumentacja dotycząca badań wykonywanych w szpitalu lub badań wykonywanych w warunkach ambulatoryjnych może zostać przekazana użytkownikowi, który o nią wystąpi, jako kopia, po opłaceniu kopii w kasie biletowej.
Godziny i dni przyjęć
Usługa działa 24 godziny na dobę, w tym w dni wolne od pracy, z różnymi czasami testowania w zależności od rodzaju żądania.
- Pacjenci z prośbą oddziału ratunkowego: 24 godziny na dobę;
- Chorzy przyjęci z prośbą wewnętrzną: od 08.00 do 20.00, z wyłączeniem świąt w nagłych przypadkach, 24 godziny na dobę w nagłych przypadkach;
- Pacjenci ambulatoryjni na zlecenie lekarza prowadzącego: wg rodzaju badania, z zastrzeżeniem w Poradni, w godzinach od 08.00 do 20.00, z wyłączeniem dni wolnych od pracy. Badania TK wykonywane są w godzinach od 07.00 do 20.00 w dni powszednie;
- Recepcja: akceptacja, znajdująca się na parterze, jest dedykowana powitaniu pacjenta zarówno w momencie rezerwacji, jak i świadczenia usługi oraz późniejszemu pobraniu raportu; jest również uprawniona do przekazania użytkownikowi wszelkich informacji i ewentualnych wyjaśnień. Obiekt posiada kilka poczekalni. Należy przestrzegać następujących godzin otwarcia: od 9.00 do 12.00 każdego dnia tygodnia w celu zbierania raportów, kopii badań i informacji.
Świadczone usługi / działania
Radiologia konwencjonalna
Przykład: Radiogram klatki piersiowej
Co to jest?
Jest to badanie, które wykorzystuje promieniowanie jonizujące do badania struktur klatki piersiowej: klatki piersiowej z żebrami, płuc i opłucnej, dużych naczyń śródpiersia, serca i małego okręgu. Radiogram klatki piersiowej był jednym z pierwszych zastosowań promieni rentgenowskich i do tejpory jest jednym z podstawowych badań i jest najczęściej stosowany w praktyce klinicznej. Żadne inne badanie w rzeczywistości nie pozwala na zbadanie klatki piersiowej tak szybko i w jakiejkolwiek sytuacji klinicznej, nawet w nagłych przypadkach, w obliczu bardzo niewielkich kosztów i ryzyka biologicznego wynikającego z napromieniania.
Technika badania podlegała ciągłej ewolucji, zwłaszcza w ciągu ostatnich dwudziestulat; celem była poprawa jakości obrazów, a jednocześnie zmniejszenie dawki promieniowania dostarczanego pacjentowi: począwszy od tradycyjnego filmu, podobnego do filmu fotograficznego, ewolucja technologiczna toruje obecnie drogę radiologii cyfrowej, która ułatwia pozyskiwanie obrazów wysokiej jakości.
Po co to robić?
Wskazania podczas badania są wielorakie: ból w klatce piersiowej, trudności w oddychaniu, podejrzenie problemu sercowo-naczyniowego, obecność chorób w innych narządach lub okręgach, ale które mogą również wpływać na klatkę piersiową, perspektywę operacji, kontrolę nad krytycznymi pacjentami…
Istnieje tak wiele wskazań na radiogramie klatki piersiowej, że jednym z problemów, który niedawno się pojawił, jest właśnie unikanie jego masowego stosowania, gdy korzyść diagnostyczna i terapeutyczna jest niewielka lub nawet nieobecna.
Wskazania na radiogramie u hospitalizowanego pacjenta są dość specyficzne, często modulowane przez specyficzne potrzeby związane z przyczyną hospitalizacji lub z realizowanymi w jej trakcie praktykami diagnostycznymi i terapeutycznymi.
Kiedy nie jest to zrobione?
Podobnie jak w przypadku wszystkich badań instrumentalnych, radiogram klatki piersiowej nie powinien być wykonywany w przypadku braku precyzyjnego pytania diagnostycznego: pamiętamy w szczególności o konieczności ograniczenia rutynowych badań nadal wymaganych w dzisiejszych czasach w kategoriach pacjentów bez określonego ryzyka.
Przed egzaminem
Przed badaniem nie jest konieczne przygotowanie pacjenta, jednak wszelkie przedmioty nieprzepuszczalne dla promieniowania rentgenowskiego (naszyjniki, łańcuszki) muszą zostać usunięte z klatki piersiowej, a operator przeprowadzający badanie musi zostać poinformowany o obecności formacji skórnych (śniegi, brodawki), które mogą symulować istnienie zmętnienia płuc. Pacjent powinien krótko poinformować badającego o badanym problemie i wymienić wszelkie wcześniejsze choroby klatki piersiowej, w tym zdarzenia urazowe, lub jeśli cierpi na problemy sercowo-naczyniowe. Często bardzo przydatne – i oszczędza niepotrzebne promieniowanie – jest porównanie z wszelkimi poprzednimi radiogramami, które w związku z tym muszą zostać odzyskane przez pacjenta i dostarczone w czasie badania.
Jak to działa?
Badanie wykonuje się, gdy tylko jest to możliwe, u pacjenta w pozycji wyprostowanej. Na zdjęciu RTG w projekcji czołowej przód klatki piersiowej spoczywa na kasecie, podbródek lekko uniesiony, ramiona oparte na biodrach ze stożkami łokciowymi przesuniętymi do przodu, aby uniknąć nakładania się łopatek. Pacjent jest proszony o wzięcie głębokiego oddechu i utrzymanie bezdechu przez kilka chwil podczas wykonywania zdjęcia rentgenowskiego. W razie potrzeby projekcja boczna jest wykonywana z bokiem spoczywającym na skrzyni i podniesionymi ramionami. W razie potrzeby radiogramy można również uzyskać w różnych skosach, ewentualnie pod kontrolą radioskopii.
Po egzaminie
Nie ma środków ostrożności ani terapii, które należy zastosować po badaniu; radiogram jest badany przez radiologa, który ocenia, czy badanie odpowiada na pytanie kliniczne, czy też należy przeprowadzić badanie radiologiczne (np. tomografię komputerową) lub inne badanie diagnostyczne (np. specjalistyczne badania płuc).
Ultradźwięki
Co to jest?
Echotomografia lub ultrasonografia to metoda badania, która wytwarza obrazy ludzkiego ciała za pomocą ultradźwięków (dźwięki o bardzo wysokiej częstotliwości), dzięki ich odbiciu przez różne tkanki ciała: zasady leżące u podstaw eame są takie same jak radar i sonar. Najbardziej zaawansowany sprzęt umożliwia bardziej szczegółową analizę odbitych ultradźwięków (echa), uzyskując również informacje o przepływie krwi w zeskanowanych narządach (echo-Doppler, color-Doppler, Power-Doppler).
W warunkach badania krzyżowanie tkanek za pomocą ultradźwięków nie powoduje odczuwalnych konsekwencji biologicznych: z tego powodu dotychczas nie udokumentowano szkodliwych skutków przypisywanych ultradźwiękom, co można zatem uznać za badanie wolne od ryzyka i bez jakichkolwiek przeciwwskazań.
Po co to robić?
Ekotomografia może być przydatna w badaniu wszystkich narządów miąższowych i niektórych narządów wydrążonych (żołądka i pęcherza moczowego), których jest w stanie określić zmiany strukturalne wynikające z licznych chorób.
W szczególności ultrasonografia może uwydatnić guzki o różnym charakterze, o ile osiągają one znaczne wymiary (5-10 mm). Ultrasonografia nie jest wskazana w badaniu narządów otoczonych kością lub powietrzem (których USG nie może przekroczyć) i musi być poprzedzona innymi badaniami w określonych warunkach (na przykład w wybranych przypadkach należy wykonać ultrasonografię piersi w celu uzupełnienia mammografii u kobiet w wieku powyżej 35-40 lat).
Przed egzaminem
Do badania narządów jamy brzusznej (w szczególności wątroby i pęcherzyka żółciowego) dobrą praktyką jest przestrzeganie, w ciągu 3 dni przed badaniem, diety bezżużlowej (nie należy przyjmować warzyw i owoców, serów i napojów gazowanych) i obserwowanie bezwzględnego postu przez co najmniej 5 godzin przed badaniem (można swobodnie przyjmować wodę i leki). Natomiast do badania narządów miednicy (pęcherza, macicy i jajników, prostaty) konieczne jest posiadanie pełnego pęcherza (po wypiciu 1 litra wody około 1 godziny przed badaniem). W szczególnych warunkach (badanie narządów jamy brzusznej i miednicy u pacjentów cierpiących na zaparcia) zaleca się wykonanie lewatywy czyszczącej. Nie jest wymagane przygotowanie do wszystkich pozostałych egzaminów.
Jak to działa?
Badanie nie jest ani bolesne, ani irytujące: radiolog rozprowadza żel przewodzący na powierzchni skóry nad badanym odcinkiem i przesuwa sondę, która emituje/otrzymuje na nim ultradźwięki; badanie trwa 10-20 minut, podczas którego pacjent musi unikać ruchów i musi w określonych momentach i na żądanie badacza wstrzymać oddech.
Po egzaminie
Po zakończeniu badania pacjent nie może stosować specjalnych schematów lub recept i może natychmiast wznowić normalną aktywność. Radiolog może zalecić powtórzenie badania po przeprowadzeniu dokładniejszego przygotowania, jeżeli przeprowadzone nie było wystarczające.
Mammografia
Co to jest?
Jest to szczególne zdjęcie rentgenowskie piersi, które wykorzystuje niską dawkę promieniowania rentgenowskiego, dzięki nowoczesnemu sprzętowi i szczególnej czułości zarówno zastosowanych klisz, jak i ekranów wzmacniających. Właśnie ze względu na niską dawkę promieniowania rentgenowskiego mammografię można wykonywać okresowo, bez istotnych zagrożeń biologicznych (pozwala to na powtarzanie badania nawet raz w roku, począwszy od 40-50 roku życia w zależności od przypadku).
Nie powoduje bólu, co najwyżej niewielkiego i chwilowego dyskomfortu dla delikatnego systemu ucisku na pierś, niezbędnego do uzyskania ostrzejszych i bardziej precyzyjnych obrazów oraz ograniczenia pochłoniętej dawki.
Po co to robić?
Mammografia jest główną metodą w badaniu piersi i umożliwia zdiagnozowanie nowotworów piersi nawet na wczesnym etapie, gdy ich leczenie warunkuje całkowitą remisję. W rzeczywistości technika ta umożliwia identyfikację guzów, gdy są one nadal początkowe, czasami o wielkości kilku milimetrów, nadal nie można ich wyczuć palpacyjnie ani udokumentować innymi badaniami medycznymi. Właśnie ze względu na zdolność mammografii do diagnozowania bardzo małych guzów, staje się idealnym i niezbędnym testem do kontroli wszystkich kobiet powyżej 40 roku życia.
Przed egzaminem
Nie jest konieczne poszczenie w dniu badania ani przestrzeganie specjalnych zasad żywieniowych w poprzednich dniach. Faza cyklu menstruacyjnego nie jest uwarunkowana jakością obrazów; jednak zaleca się wykonanie badania mammograficznego, unikając fazy okołoowulacyjnej (w połowie cyklu) i/lub przedmiesiączkowej, jeśli pierś jest szczególnie bolesna w tych okresach. Wskazane jest unikanie miejscowego stosowania jakichkolwiek kosmetyków, olejków, kremów, a zwłaszcza talku, w godzinach poprzedzających badanie.
Chociaż w mammografii stosuje się bardzo niskie dawki promieni rentgenowskich, nie należy jej wykonywać w czasie ciąży, zwłaszcza w pierwszym trymestrze; dlatego należy unikać badania, jeśli nie jest możliwe bezpieczne wykluczenie ciąży początkowej.
Jak to się odbywa
Badanie mammograficzne zwykle wykonuje się w pozycji wyprostowanej, z odsłoniętą piersią, opierającą się po jednej piersi na specjalnej półce o regulowanej wysokości. Urządzenie powoduje niewielki ucisk na gruczoł, co poprawia jakość obrazu mammograficznego. Zwykle wykonuje się dwa zdjęcia rentgenowskie dla każdej piersi z nagraniem od góry do dołu i skośnym, aby uzyskać pełny obraz całego gruczołu. Badanie trwa kilka minut i może być również zakończone specjalistycznym badaniem piersi.
Po egzaminie
Po wykonaniu mammografii nie ma żadnych objawów ani zmian skórnych na piersiach, bólu i nie zaleca się obserwacji w kolejnych dniach, ani terapii do wykonania.
Czasami radiolog może również zażądać, aby wykonać mammografię, badania ultrasonograficznego, które nigdy nie jest badaniem zastępczym, ale uzupełniającym, ponieważ koncentruje się na obrazach radiograficznych.
Klisze radiograficzne, dokument przeprowadzonego badania, należy przechowywać ze szczególną starannością, nie składać, nie zwijać, nie moczyć ani nie prasować pod obciążnikami i przedstawiać przy każdym kolejnym badaniu lekarskim.
Badanie mammograficzne może być powtarzane, ponownie według uznania lekarza prowadzącego, co 1-2 lata u kobiet w wieku od 40 do 50 lat rocznie po ukończeniu 50 roku życia.
T.A.C.
Co to jest?
Jest to badanie diagnostyczne, które przy użyciu złożonego sprzętu rentgenowskiego umożliwia rekonstrukcję skrawków badanego obszaru ciała na komputerze. Stąd nazwa tomografia, czyli obraz w sekcji.
Aby uczynić omawiane struktury anatomiczne bardziej analizowalnymi, często konieczne jest sięgnięcie po środek kontrastowy, który podaje się doustnie (w postaci niemal pozbawionego smaku napoju) i dożylnie.
Badanie nie powoduje żadnego bólu, poza najmniejszym nieprzyjemnym odczuciem związanym z wprowadzeniem igły do żyły (niezbędnym do podania środka kontrastowego).
Po co to robić?
Jest to określone badanie drugiego stopnia, czyli mające na celu wyjaśnienie wątpliwości diagnostycznych o pewnym znaczeniu, na które najprostsze i najtańsze badania radiologiczne i ultrasonograficzne nie dostarczyły ostatecznej odpowiedzi. Tomografia komputerowa może być stosowana w każdym obszarze ciała: na ogół jest w stanie zwizualizować szkielet i stawy z wystarczającą kompletnością bez konieczności uciekania się do środka kontrastowego. W przypadku pozostałych dzielnic bardzo często konieczne jest jednak zastosowanie środka kontrastowego z podaniem dożylnym, a do badania jamy brzusznej również doustnego środka kontrastowego.
Przed egzaminem
W zależności od rodzaju badania mogą być konieczne badania laboratoryjne w celu udokumentowania czynności serca (elektrokardiogram), czynności nerek (kreatynina) i uzyskania elektroforetycznego śledzenia białek osocza.
W przypadku konieczności uciekania się do środka kontrastowego, w dniu badania zaleca się post przez co najmniej 5 godzin. Ponadto w przypadku pacjentek w wieku rozrodczym badanie należy wykonać tylko wtedy, gdy można wykluczyć ciążę.
Co powiedzieć radiologowi?
Bardzo ważne jest zgłaszanie objawów, które doprowadziły do badania oraz wykazanie wszystkich wykonanych wcześniej badań radiologicznych i ultrasonograficznych. W przypadku, gdy badanie powtarza się po pewnym czasie, konieczne jest zgłoszenie poprzedniego badania TK. Radiolog musi mieć możliwość zapoznania się z wynikami wszelkich innych badań instrumentalnych lub wizyt specjalistycznych oraz – jeśli są dostępne – ze sprawozdaniem lekarza prowadzącego lub listami wypisowymi wydanymi przy okazji poprzednich przyjęć. Konieczne jest również poinformowanie radiologa o wszelkich alergiach i czy w przeszłości występowały reakcje na środek kontrastowy.
Jak to działa?
Aby wykonać badanie, pacjent jest proszony o położenie się na łóżku, zrelaksowanie się i zminimalizowanie dobrowolnych ruchów. Przez cały czas trwania egzaminu na ogół nie przekracza 15 minut. W wielu przypadkach pacjent może zostać poproszony o pozostanie w bezdechu przez kilka sekund. Podczas badania łóżko, na którym leży pacjent, wsuwa się w bardzo duży pączek, w którym znajduje się sprzęt niezbędny do akwizycji obrazu. Podczas badania ruch niektórych elementów wewnątrz pierścienia wytwarza lekki hałas, który w żadnym wypadku nie jest irytujący.
Po egzaminie
Po zakończeniu badania pacjent nie może stosować specjalnych schematów lub recept i może natychmiast wznowić normalną aktywność.
Komputerowa mineralizacja kości (moc)
Co to jest?
Komputerowa Mineralizacja Kości (moc) to nowoczesna technika badań diagnostycznych, której celem jest ocena stanu mineralizacji kości.
Badanie pozwala na pomiar gęstości masy kostnej poprzez wykrycie zwyrodnienia struktury. W ten sposób możliwe jest postawienie wczesnej diagnozy osteoporozy przed wystąpieniem złamań.
Po co to robić?
Moc Dexa Total Body dostarcza informacji na temat ilości tkanki tłuszczowej, masy tłuszczowej i całkowitej masy kostnej. Dane te umożliwiają zasadnicze ustalenie cech fizycznych pacjenta.
Badanie to może być zatem przydatne w następujących sytuacjach klinicznych: otyłość, nieprawidłowości rozwojowe, pierwotna i wtórna nadczynność tarczycy, anoreksja, dystrofia mięśniowa, zespół Cushinga itp. Dzięki ocenie składu ciała pacjenci od razu wiedzą, jakie ryzyko podejmują i mogą śledzić ewolucję stosowanych u nich metod leczenia.
Moc Dexa kręgosłupa lędźwiowego nadaje się do oceny kości beleczkowatej (gąbczastej), a szyjki kości udowej do oceny kości korowej (zwartej).
Przed egzaminem
Przed badaniem nie jest konieczne przygotowanie pacjenta, ale wszelkie przedmioty nieprzepuszczalne dla promieniowania rentgenowskiego (naszyjniki, łańcuszki) należy usunąć z klatki piersiowej.
Często bardzo przydatne – i oszczędza niepotrzebne promieniowanie – jest porównanie z wszelkimi poprzednimi radiogramami, które w związku z tym muszą zostać odzyskane przez pacjenta i dostarczone w czasie badania.
Jak to działa?
Moc wykonuje się w bardzo krótkim czasie, około trzech minut: pacjent jest zmuszony leżeć na łóżku, na którym instrument do emisji promieniowania rentgenowskiego, znajdujący się pod materacem, jest połączony z ruchomym ramieniem, które zawiera detektor promieni i które biegnie wzdłuż ciała.
Po egzaminie
Po zakończeniu badania pacjent nie może stosować specjalnych schematów lub recept i może natychmiast wznowić normalną aktywność.
NMR
Co to jest?
Rezonans magnetyczny jest badaniem silnie wskazanym w badaniach tkanek miękkich; jest to badanie diagnostyczne, które dostarcza bardzo szczegółowych i silnie kontrastowych obrazów ludzkiego ciała. W tym przypadku jest podobny do innych badań radiologicznych, takich jak tomografia komputerowa, ale w związku z tym wykrywa nawet bardzo małe różnice w zawartości wody w narządach i tkankach, co pozwala ocenić minimalne różnice w strukturze badanych obszarów.
Rezonans magnetyczny jest zatem w stanie podkreślić nawet niewielkie różnice w składzie i strukturze różnych urządzeń, a także ich anomalie, dzięki bardzo wysokiej rozdzielczości kontrastu, w jaką jest wyposażony; w rzeczywistości pozwala bardzo dobrze odróżnić w tkance, minimalne zmiany, które często odpowiadają stanom patologicznym.
Po co to robić?
Rezonans magnetyczny jest szczególnie przydatny w badaniu chorób mózgu i kręgosłupa, jamy brzusznej i miednicy (wątroby i macicy), dużych naczyń (aorty) oraz układu mięśniowo-szkieletowego (stawów, kości, tkanek miękkich).
Jest to jednak badanie silnie wskazane do badania tkanek miękkich (układu nerwowego, serca, wątroby, narządów miąższowych) bogatych w wodę, a zatem w atomy wodoru, a mniej dla struktur twardych, z niedoborem wody, takich jak kości. Najnowsze osiągnięcia w zakresie zastosowań rezonansu magnetycznego polegają również na badaniu funkcjonalnym niektórych narządów, takim jak wytwarzanie obrazów aktywacji kory mózgowej w następstwie różnego rodzaju bodźców; inne niedawne zastosowanie, poszukiwanie obecności substancji biologicznie czynnych lub metabolitów w narządach lub aparatach, zwane spektroskopią in vivo. Jest to bardzo przydatne w chorobach zwyrodnieniowych, ale także w chorobach nowotworowych i zmianach funkcjonalnych.
Przed egzaminem
W zależności od rodzaju badania, do udokumentowania czynności nerek mogą być konieczne badania laboratoryjne. W przypadku konieczności uciekania się do środka kontrastowego, w dniu badania zaleca się post przez co najmniej 5 godzin.
Co powiedzieć radiologowi?
Bardzo ważne jest zgłaszanie objawów, które doprowadziły do badania oraz wykazanie wszystkich wykonanych wcześniej badań radiologicznych i ultrasonograficznych. W przypadku, gdy badanie powtarza się po pewnym czasie, konieczne jest zgłoszenie poprzedniego MRI. Radiolog musi mieć możliwość zapoznania się z wynikami wszelkich innych badań instrumentalnych lub wizyt specjalistycznych oraz – jeśli są dostępne – ze sprawozdaniem lekarza prowadzącego lub listami wypisowymi wydanymi przy okazji poprzednich przyjęć. Konieczne jest również poinformowanie radiologa o wszelkich alergiach i czy w przeszłości występowały reakcje na środek kontrastowy.
Jak to działa?
Egzamin składa się z kilku skanów, każdy trwający około pięciu minut, z krótką przerwą pomiędzy nimi. Cały zabieg ma zmienny czas trwania w zależności od części badanego ciała.
- „zostaniesz poproszony o położenie się na łóżeczku, a my zadbamy o to, abyś czuł się komfortowo, ponieważ będziesz musiał pozostać w bezruchu. Nie jest to bolesne badanie, ale dość głośne ze względu na konkretny sprzęt – jeśli miałoby to spowodować zakłócenie, mamy dostępne dźwiękoszczelne słuchawki i zatyczki do uszu”;
- ze względów bezpieczeństwa osoba towarzysząca nie może wejść do pokoju podczas badania.
Po egzaminie
Po zakończeniu badania pacjent nie może stosować specjalnych schematów lub recept i może natychmiast wznowić normalną aktywność.
